Çocukluğum köyde geçti. Boylu boyunca köyün içinden geçen yolun sola kıvrıldığı noktada, sağda yan yana birbirinin neredeyse aynısı olan iki ev, etrafı yüksek duvarla çevrili ancak yoldan daha alçakta kalan bir avlu içinde bulunurdu. Sol tarafında çatısı olmayan , üzerinde meyve ya da ayçiçeği kuruttuğumuz, birbirine bitişik garaj ve içinde 2-3 ineğin olduğu bir ahır vardı. Sağ tarafında daracık bir geçit ile geçilen ilerledikçe biraz genişleyen küçük bir bahçe vardı.
Bu iki evi uzun bir koridor ayırırdı birbirinden. İlk bakışta sadece ikiz evler gibi görünse de, o koridordan arkaya doğru, kuzeye bakan taraftaki balkona giderken sağda depo olarak kullandığımız iki katlı küçük bir evin üst katındaki sıralı 3 odadan ilkine açılan bir kapıya daha ulaşılırdı. Bu ev, 3-3 olmak üzere toplamda 5-6'şar m²'lik 6 odadan oluşuyordu. Yoldan ya da avludan evin bu kısmı görünmezdi. Üst kattan girilen odadan ikincisine geçildiğinde halıyı kaldırınca aşağıya inen bir merdivenin kapağı görünürdü. Tamamen ahşap taban ve tavandan oluşmaktaydı. her adımla birlikte evde gürültü olurdu. Sıradaki odada ise sanki ilk iki oda depo değilmişçesine tam takım, eski ama belli ki kendi zamanı için çok şık, oymalı ve koyu renkli dolap, makyaj aynası ve masası, başucunda iki komidinli çift kişilik bir yatak, koyu renkli ve desenli perdeleriyle yatak odası bulunuyodu. Aynanın olduğu duvarda bir gömme banyo ve yüklük hatta bir de tüplü bir televizyon konulduğu gömme alan daha vardı.
Koridordan geri dönüp ön tarafa geçince ise bir avlu yer alırdı. Avluda benimle yaşıt, girişin iki yanında yer alan birer fıstık çamı vardı. Evin sağ tarafındaki dar geçitten geçince erkenci bir kiraz ve büyük bir incir ağacının yanından geçilirdi. Dar geçit ilerledikçe v şeklinde açılır ve bir taş fırın çıkardı karşımıza. Fırında pişen ekmeklerin, yumuşacık peynirli soğanlı pidelerin böreklerin ve haşhaşlı lokumların kokuları yayılırdı etrafa. Bahçeyi çevreleyen duvarlardaki tuğla araları kırlangıçların ve arıların yuva yapma alanıydı. Bu küçük bahçenin solunda eskiden tuvalet ama o zamanlar kümes ya da odunluğa ait olan bir kapı, ve iple aşağıya çekince kilidi açılan ve büyüklerin eğilerek girdiği bir ahşap kapı vardı. İçeriye girince bir basamakla biraz derinleşirdi. Burası o arkadaki 6 odalı evin 1. katındaki sıralı odaların sonuncusuna açılmaktaydı. Belli ki mutfak olarak kullanılmıştı önceleri. Çocukluğumda ise babamın küçük tamir atölyesi gibiydi. Bir sonraki oda karanlıktı ve gözler karanlığa alışınca tavandan inen ahşap bir merdiven ve her bir basamağında da salça ve reçel kavanozları görülebilir hale gelirdi. Hatta sol taraftaki duvarda asılı kitaplık benzeri rafta ve yerlerdeki kasalarda da... Sıradaki oda ise buğday hasatı zamanında buğday ile dolan ama onun dışındaki zamanlarda tek kişilik oyunlarımda ''burası benim evimmiş'' olan odaydı. Yazın en sıcak günlerinde bile serin olurdu. Avludan çıkıp arkaya dolanmak yerine bu odanın kalın duvarlı penceresinden geçip arkadaki balkonu görebilirdik ve balkonun altında yine eskiden ahır olarak kullanılan uzunca ama dar bir odunluk ve küçücük pencereli bir kümes bulunurdu. Arkanızı döndüğünüzde beyaz topraklı madencilik yapılan tepeler, iğde ağaçları, dut ağaçları başka evler ve ahırlar ve bana o zamanlar sanki kocaman çayır gibi gelen, köşesinde bir ahlat ağacının olduğu, otluk çalılık hafif engebeli boş bir arsa vardı.
Çocukluğumun geçtiği bu ev özellikle arka tarafındaki bu 6 oda, onun yan bahçesi ve arkasındaki her küçük ayrıntı bana en güçlü anılarıma sahiplik yapan kocaman, gizemli (o zamanlar esrarengiz kelimesini severdim(; ) bir dünya sunardı. Öyle ki bu sefer bana bütün bunları yazdıran şey, o fırının olduğu yerde düne kadar hayatımda ilk ve tek sefer gördüğüm ve elime aldığım bir ateş böceği.
Ateş böceklerini anlatmayı bir sonraki yazıda deneyeceğim :)
Kaynak: https://a3.cdn.japantravel.com/photo/13212-184835/1440x960!/kyoto-firefly-viewing-in-uji-184835.jpg
Kaynak: https://images.rove.me/w_1920,q_85/jkt03lx4ig5c4onmhk9h/japan-synchronous-fireflies.jpg
